Categorieën

Deel artikel

Winkelmandje

0 items

Wij Accepteren

Talen

Dutch French German English
26983 ... Treinset Rheingold-vleugeltrein ..  tp. IV
609.90 € 699.00 €
stock: 2
Beoordeling schrijven

26983 ... Treinset Rheingold-vleugeltrein .. tp. IVmärklin - [M 26983]

Märklin

Spoor:
H0    Tijdperk: IV


Voorbeeld: Rheingold-vleugeltrein TEE 16 van de Deutsche Bundesbahn (DB) van Salzburg naar Emmerich. Elektrische locomotieven serie 112 van de Deutsche Bundesbahn (DB). Sneltreinlocomotief met aerodynamisch front, met de zogenoemde "Bügelfalte" (persplooi). Zonder regengoot rondom, zonder schorten en zonder bufferbekleding. Doorlopende ventilatiestrook bestaande uit 7 "Klatte-ventilatieroosters". Bedrijfsnummer: 112 488-2. Twee coupérijtuigen Avmz 111.1, één doorgaande coupé Apmz 122 en één reizigersrijtuig WGmh 854. Kleurstelling purperrood/ivoor. Zoals in gebruik rond 1986.
 
Model: Met digitale decoder mfx+ en uitgebreide geluidsfuncties. Geregelde hoogvermogenaandrijving, centraal ingebouwd. 4 via cardan aangedreven assen. Antislipbanden. Met de rijrichting wisselend driepuntsfrontsein en twee rode sluitseinen in conventioneel bedrijf, digitaal schakelbaar. Verlichting met onderhoudsvrije warmwitte lichtdioden (ledlampen). Gemonteerde metalen handgrepen. Cabine met interieur, ingezet stelwiel. Gemonteerde daklooppaden. Machinistfiguur in machinistencabine 1. Reizigersrijtuig met digitale decoder mfx en uitgebreide geluidsfuncties. Draaistellen type Minden-Deutz zwaar met schijfrem en Mg-rem zonder rolstabilistator. Standaard ingebouwde binnenverlichting, apart digitaal schakelbaar. Verlichting met onderhoudsvrije ledlampjes. Scheidbare, stroomgeleidende koppelingen, apart digitaal schakelbaar. Sleepcontact gemonteerd. Alle wagens standaard met ingebouwde ledbinnenverlichting en scheidbare, stroomgeleidende koppelingen. Doorgaande coupé met ingebouwd staartlicht. Totale lengte over de buffers ca. 132,5 cm.
 
  Control
Unit
Mobile
Station
Mobile
Station 2
Central
Station 1/2
Central
Station 3/2
Frontsein · · · · ·
Stationsmededeling · · · · ·
Rijgeluid eloc · · · · ·
Locfluit · · · · ·
Directe regeling · · · · ·
Piepen van remmen uit · · · ·
Frontsein cabine 2 · · · ·
Rangeerfluit · · · ·
Frontsein cabine 1 · · · ·
Ventilator · · ·
Conducteursfluit · · ·
Compressor · · ·
Perslucht afblazen · · ·
Stationsmededeling · · ·
Treinmededeling · · ·
Aftelfunctie · · ·
Waarschuwingssein · · ·
Omgevingsgeluid · · ·

Highlights:
  • Eelektrische locomotief met doorlopende ventilatiestrook bestaande uit 7 "Klatte-ventilatieroosters".
  • Reizigersrijtuig WGmh 854 in TEE-kleurstelling, voor het eerst op schaal 1:93,5.
  • Reizigersrijtuig met digitale decoder mfx en uitgebreide geluidsfuncties.
  • Alle wagens standaard voorzien van ledbinnenverlichting.
  • Binnenverlichting digitaal schakelbaar.
  • Alle rijtuigen met scheidbare, stroomgeleidende koppeling.
  • Een wagen met ingebouwde staartlicht.
 
Eenmalige serie.
 
De traditievolle "Rheingold" reed vanaf mei 1965 als Trans-Europ-Express (TEE) in tweekleurige TEE-lak met paarsrode borstwering en ivoorkleurige vensterband. Vanaf 23 mei 1982 beperkte zijn traject zich tot de verbinding Amsterdam – Basel SBB. Een jaar later waren er slechts twee TEE-treinen overgebleven: de "Mediolanum" (München – Mailand), die uit de FS-wagen was gebouwd, en de TEE 7/6 "Rheingold", die eerder als toeristenattractie werd beschouwd. In 1983 kregen alle Rheingold-rijtuigen een oranje sierstreep onder de vensters. Om de aantrekkelijkheid van de "Rheingold" opnieuw te laten toenemen, blies de DB de "Münchense vleugel" als TEE 17/16 voor de zomerdienstregeling van 1983 opnieuw leven in. Het motto was nu "Romantiek in plaats van tempo", omdat de route van het splitsingsstation Mannheim door het Neckardal naar Stuttgart liep, van daar door het Remsdal naar Aalen, verder langs het traject met enkel spoor tot Donauwörth en dan snel via Augsburg naar München. Heidelberg, Eberbach, Heilbronn, Schwäbisch Gmünd en Nördlingen waren de tussenhaltes. Bovendien reed de vleugeltrein alleen in de periode met de zomerdienstregeling. Bij de zomerdienstregeling van 1984 vond de splitsing van de trein al in Mainz plaats. Omdat het commerciële succes van de vleugeltrein echter uitbleef, probeerde de DB vanaf 2 juni 1985 met een nieuwe variant: De vleugeltrein reed voortaan het hele jaar door over het rechtstreekse, snellere traject Mainz – Heidelberg – Stuttgart – Ulm – München, en deed zelfs een zomerse uitbreiding naar Salzburg. Maar met de invoer van de EuroCity-treinen, toen de zomerdienstregeling op 31 mei 1987 in voege trad, verdween de laatste "Rheingold" TEE die nog in Duitsland reed volledig, samen met zijn vleugel. In de clubwagen zorgde men o.a. voor de innerlijke mens met bier van het vat en snacks uit de kleine bistro. Eigentijdse, geëngageerde muziek- en folkloregroepen zorgden voor entertainment. In het begin werd de vleugeltrein tussen Mannheim en Stuttgart getrokken door elektrische locomotieven van de serie 112. Zij waren een gemoderniseerde uitvoering van de beproefde 110 met een slankere, meer gestroomlijnde opbouw van de behuizing (de zogenaamde "Bügelfalte" of persplooi) en aangepaste draaistellen voor een snelheid van 160 km/u.